Boeotius

Boeotius
Boeōtĭa, ae, f., = Boiôtia.
I.
Bœotia, a district of Greece proper, whose capital was Thebes, the birthplace of Bacchus and Hercules, Plin. 4, 7, 12, § 25; Cic. N. D. 3, 19, 49; Ov. M. 2, 239; Mel. 2, 3, 4; acc. to fable, so called either after Apollo's cow (Bous), Ov. M. 3, 13, or from Bœotus, the son of Neptune, Hyg. Fab. 186.—Its inhabitants were noted for their stupidity, Cic. Fat. 4; Nep. Alcib. 11, 3; id. Epam. 5, 2; Hor. Ep. 2, 1, 244; Liv. 42, 43 sqq.; Tert. Anim. c. 20; cf. the Comm. upon Aelian. Var. H. 13, 25; Schol. Apoll. Rhod. Argon. 3, 1241.—
B.
Derivv.
1.
Boeōtĭus, a, um, adj., = Boiôtios, Bœotian:

Bacis,

Cic. Div. 1, 18, 34:

vates,

id. ib. 2, 26, 56:

Neo,

Liv. 44, 43, 6:

Haemon,

Prop. 2, 8, 21:

moenia = Thebae,

Ov. M. 3, 13:

Thyas,

Val. Fl. 5, 80.—In plur.: Boeōtii, ōrum, m., the Bœotians, Nep. Alcib. 11, 3; Liv. 33, 1, 1; Plin. 10, 21, 24, § 49.—
2.
Boeōtus, a, um, adj., = Boiôtos, Bœotian ( poet. ):

tellus = Boeotia,

Ov. M. 12, 9:

flumina,

Stat. Th. 7, 424:

urbes,

id. ib. 4, 360:

duces,

Luc. 3, 174:

Orion,

Ov. F. 5, 493.—In plur.: Boeōti, ōrum, m., the Bœotians, Liv. 33, 29, 1 sq.; 42, 43, 5 sq. al.:

Boeotūm = Boeotorum,

Hor. Ep. 2, 1, 244; Avien. Orb. Terr. 586; Prisc. Perieg. 428.—
3.
Boeōtĭcus, a, um, adj., = Boiôtikos, Bœotian:

frumentum,

Plin. 18, 7, 12, § 66:

cucumis,

id. 19, 5, 23, § 68:

napus,

id. 19, 5, 25, § 76.—
4.
Boeōtis, ĭdis, f., = Boiôtis = Bœotia, Mel. 2, 3, 4.—
II.
The wife of Hyas, and mother of the Pleiades, Hyg. Astr. 2, 21.—
III.
The Bœotian woman, the name of a lost comedy of Plautus, Gell. 3, 3, 3.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • beocio — ► adjetivo/ sustantivo 1 HISTORIA De Beocia, región de la antigua Grecia. ► adjetivo 2 Tonto, ignorante. SINÓNIMO necio * * * beocio, a 1 adj. y, aplicado a personas, también n. De Beocia, antigua región de Grecia. ≃ Aonio. 2 Ignorante, estúpido …   Enciclopedia Universal

  • AEMON — vir, cuius meminit Ovid. in Ibin hoc versu. Nec tibi si quid amas felicius Aemone cedat. Hic cum Rhodopen filiam turpiter amaret, in montem obduruit una cum ea, Diis talem infamiam vindicantibus Domit. Calacrinus. Egnatius vero ex Euripide… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ANTIGONE — I. ANTIGONE filia Oedipi, Regis Thebanorum, patri caeco, et a Creonte in exilium acto, viae Dux fuit; Seneca in Oedip, et Statius in Thebaide. Eadem postea, cum ad officum funebre fratrum suorum Etoclis, et Polynicis venisset, ibique adiuvante… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ARACYNTHUS — mons Acarnaniae. Plinio l. 4. c. 2. Boeotiae Stephano. Sed legendum Αἰτωλίας. Casaubon. Vibius Sequester Atticae tribuit, Servius Thebis, Eustath. in Dionys. Aetiliae; Sunt etiam qui Arcadiae montem faciunt, sed falso; nam in Vibio legendum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • BACIDES tres exstiterunt — unus ex Attica isque Vates, alter Locris oriundus, tertius Boeotius. Vide Auctorem Schol. in Aristoph. Equites p. 294. G. Vide Bacis …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HYANTHES — ab antiquis vocabantur Graeciae pop. postea Boeoti dicti. Plin. l. 4. c. 7. quod nomen ab Hyante Rege traxisse putantur. Strabo l. 10. p. 464. Hinc Hyantius, idem quod Boeotius, Cadmi epitheton. Ovid Met. l. 3. v. 147 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HYREUS — rusticus quidam Boeotius, qui cum Iovem, Mercurium, ac Neptunum hospitio suscepislet, iuslus perere quicquid vellet, mox voti compos futurus, respondit quidem, se nihil aeque cupere ac filium, uxorem tamen ducere nolle. Quo intellecto tres Dii in …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LOCUSTAE — Hebr. chagabim dictae; quia, cum turmatim volant, Solis lumini velum videntur obtendere, ab Arab. chagaba, quod velare est, Imo non Solem tantum multitudine suâ obumbrant, sed et Lunam, cum noctu volant, mortalium visui subducunt, Ioël. c. 2. v.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • boisseau — Boisseau, m. acut. Est une espece de mesure de choses arides, et la douziéme partie du septier, et se divise en quatre onces, et le tiers d une once, Boeotius, duquel mot Grec on estime qu il soit fait. Aussi le prononce on Boësseau, quoy qu on l …   Thresor de la langue françoyse

  • beocio — beocio, cia (Del lat. Boeotĭus). 1. adj. Natural de Beocia. U. t. c. s.) 2. Perteneciente o relativo a esta región de la Grecia antigua. 3. Ignorante, estúpido, tonto …   Diccionario de la lengua española

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”